Vergankelijkheid
Alles is vergankelijk, iets wat de laatste dagen en weken heel duidelijk is. In een mum van tijd ziet de wereld die we kenden er anders uit. Met gevolgen op diverse vlakken: een stuk vrijheid om je te begeven waar je wil is weggevallen, we verliezen medemensen rondom ons, aan de ‘zekerheid’ van het monetair systeem zal getwijfeld worden, de economie die het tot nu toe goed deed vertoond vraagtekens,…
En tegelijkertijd blijven basiswaarden zoals liefde, vriendschap, verbinding, hulp,… bestaan. Meer nog, hun waarde is groter dan ooit.
Het hier en nu
Niet leven in de toekomst, maar leven in het nu. Meer dan ooit realiseren we ons dat geplande zaken en activiteiten nooit zeker zijn. Niet je geplande vakantie of reis, niet je deelname aan een concert, workshop of festival, geen geplande werken, niks…
Het laat ons eens te meer beseffen dat we moeten genieten van de kleine dingen die ons dagelijkse pad kruisen. Genieten van mekaar, van samen zijn, van de natuur, van onze hobby of sport, van o zo veel,…
Wat uiteraard niet wil zeggen dat je nooit niks mag plannen, want anders maak je misschien weinig kans op je reisbestemming te geraken, of een ticket te bemachtigen voor dat concert, of een zaal te boeken voor je huwelijk. We onthouden gewoon dat het niet van levensbelang is.
Het hier en het nu, vooral het hier, zal de komende maanden zeker aan de orde zijn om onze lokale handelaars te steunen. Om het niet te ver te zoeken, om ons geluksgevoel tijdens de vakantie niet te laten afhangen van een verre bestemming. Gewoon beseffen hoe goed het ‘hier’ wel is.
Aandacht
In de media, is het nu op sociale media of op radio of televisie, er gaat enorm veel aandacht naar de coronacrisis. Belangrijk en nodig om mensen te sensibiliseren, te doen inzien dat dit geen lachertje is.
Al langer dan vandaag is bekend dat, wat aandacht krijgt, groeit. Waarmee ik wil zeggen dat het goed is om ons te blijven informeren, maar zeker ook niet verkeerd is om in te voelen hoe wij ons hierbij voelen. En misschien nog belangrijker: om ons niet te laten overdonderen door allerlei theorieën, meningen,…
Geef aandacht aan je voelen, ga eens naar ‘binnen’. Misschien krijg je nu eens de tijd om het wat rustiger aan te doen, nu de stress rond gaan werken en kinderen naar school en/of vereniging rond te voeren is weggevallen.
Geef ook aandacht aan de tijd die je nu misschien krijgt om die taken of werkjes te doen die al zo lang op je lijstje staan, om je tuinstoel af te wassen en daarna dat boek te lezen dat je al zo lang wil lezen, om eindelijk dat handwerkje op te starten, om meer bezig te zijn met muziek, enz. Neem tijd om aandacht te geven aan de natuur die zich op verschillende manieren ontpopt en de lente opfleurt met kleurrijke knoppen, voorjaarsbloeiers, de geur van pas gemaaid gras, de zachte melodieën van vogels in de bomen.
Geef eens aandacht aan kleine dingen, aan details. Net zoals ik aandacht gaf aan de pupil en de iris in bovenstaande foto. Heb ‘oog’ voor het kleurenspel dat moeder natuur ons dagelijks schenkt.